เกาะปอได้รับการตั้งชื่อตามต้นปอทะเล (Hibiscus tiliaceus) ซึ่งขึ้นอยู่ทั่วทั้งเกาะ เกาะแห่งนี้มีประวัติศาสตร์ที่เกี่ยวพันกับท้องทะเลและธรรมชาติรอบตัวอย่างลึกซึ้ง ในอดีต ชาวเลที่เป็นชาวมลายูเข้ามาตั้งถิ่นฐานบนเกาะ และเรียกที่นี่ว่า "ปุเหลาดาโป๊ะ" ซึ่งแปลว่า "เกาะที่เป็นครัว" ชื่อนี้สะท้อนถึงความอุดมสมบูรณ์ของทรัพยากรสัตว์ทะเลในพื้นที่ อาทิ กุ้ง หอย หมึก ปู ปลา รวมไปถึงหนอนทะเล และสัตว์น้ำแปลกตาอื่น ๆ ทำให้เกาะแห่งนี้ถูกขนานนามว่าเป็นครัวธรรมชาติของท้องทะเลในบริเวณนี้

ตลอดหลายศตวรรษที่ผ่านมา ชาวบ้านในพื้นที่ส่วนใหญ่ประกอบอาชีพประมงและเกษตรกรรม การดำเนินชีวิตที่เรียบง่ายของชาวบ้านยังคงอยู่และมีความเชื่อมโยงกับท้องทะเลอย่างลึกซึ้ง พวกเขายังคงใช้เรือประมงพื้นบ้านในการจับสัตว์ทะเล ซึ่งสะท้อนให้เห็นถึงการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืนและเคารพต่อสิ่งแวดล้อม

สิ่งที่โดดเด่นอย่างหนึ่งของวัฒนธรรมการประมงที่เกาะปอคือ ชุมชนจะไม่ขายหรือบริโภคปูม้าตัวเมียที่มีไข่ แต่จะนำไปฝากกับ "ธนาคารปูม้า" ซึ่งเป็นโครงการอนุรักษ์ที่ทำให้ปูม้าตัวเมียเพียงหนึ่งตัวสามารถขยายพันธุ์ได้ถึง 500,000 ถึง 1,000,000 ตัว แนวทางปฏิบัตินี้สะท้อนให้เห็นถึงความมุ่งมั่นของชาวเกาะในการรักษาสมดุลของระบบนิเวศทางทะเลเพื่อคนรุ่นต่อไป

ในช่วงหลายทศวรรษที่ผ่านมา เกาะปอเริ่มเป็นที่รู้จักในฐานะชุมชนเกาะที่ยังคงรักษาวิถีชีวิตแบบดั้งเดิมไว้ได้อย่างเหนียวแน่น แม้ว่าการท่องเที่ยวจะเริ่มมีบทบาทในพื้นที่ แต่เกาะปอก็ยังคงเสน่ห์แบบหมู่บ้านชาวเกาะแท้ ๆ ไว้ได้ โดยมีการดำรงวิถีชีวิตและการอนุรักษ์อย่างยั่งยืนเป็นแก่นแท้ของการใช้ชีวิตประจำวัน ความผสมผสานที่ลงตัวของประวัติศาสตร์ ความงดงามของธรรมชาติ และความพยายามของชุมชนในการอนุรักษ์ ทำให้เกาะปอเป็นสถานที่ที่น่าสนใจและเปิดโอกาสให้ผู้มาเยือนได้เรียนรู้วิถีชีวิตที่หล่อหลอมมาจากท้องทะเล

ในปัจจุบัน เกาะปอยืนหยัดเป็นสัญลักษณ์ของความสมดุลระหว่างการอนุรักษ์วิถีชีวิตดั้งเดิมและการใช้ทรัพยากรธรรมชาติอย่างยั่งยืน เพื่อให้ประวัติศาสตร์อันยาวนานและมรดกทางวัฒนธรรมของเกาะปอยังคงอยู่สำหรับคนรุ่นต่อไป

-

Koh Por, an island named after the Por tree (Hibiscus tiliaceus), which grows abundantly throughout the island, has a rich history deeply connected to the sea and its natural surroundings. Historically, the indigenous people of the island were Chao Leh (Sea Gypsies) of Malay descent. These early settlers called the island "Pulao Dapo," which translates to "Kitchen Island." This name reflects the island's abundance of marine life, including shrimp, shellfish, squid, crabs, and fish, as well as sea worms and other unusual sea creatures. The island's natural resources made it a vital source of seafood, earning it the title of the "kitchen" for the surrounding waters.

Over the centuries, the local population, predominantly made up of fishermen and farmers, continued to depend on the sea and the land for their livelihoods. The traditional way of life has remained relatively unchanged, with the island's inhabitants maintaining a deep connection to the sea. They use traditional fishing boats to harvest the island's abundant marine life, reflecting a sustainable and respectful approach to the environment.

A distinctive aspect of Koh Por's fishing culture is the community's refusal to sell or consume female blue crabs with eggs. Instead, these crabs are donated to the "Blue Crab Bank," a conservation initiative that allows one egg-bearing crab to potentially produce between 500,000 and 1 million offspring. This practice highlights the islanders' commitment to preserving the marine ecosystem for future generations.

In recent decades, Koh Por has become recognized for its traditional and authentic island lifestyle. While tourism has begun to make inroads into the area, the island retains its charm as a genuine island village, with local traditions and sustainable practices remaining at the heart of daily life. Koh Por's unique blend of history, natural beauty, and community-driven conservation efforts make it a compelling destination that offers insight into a way of life shaped by the sea.

Today, Koh Por stands as a symbol of balance between the preservation of traditional livelihoods and the sustainable use of natural resources, ensuring that its rich history and cultural heritage endure for future generations.